“Elektronların” yüzeyde hareketinin yarı iletken kristallerle kontrol edilmesi, yeni bir teknolojinin doğmasına sebep olmuştur. Bu teknolojik gelişme sayesinde insanoğlunun yaşamı büyük ölçüde kolaylaşmış ve bilgisayar, CD çalar gibi bir çok “elektronik” cihaz hayatımıza girmeye başlamıştır. Ne var ki “elektronların” arasındaki etkileşimler ve elektronların nisbeten daha düşük hızlara sahip olmaları, bilim insanlarını yeni arayışlara itmiştir. 1980 yılların da periyodik“fotonik” yapılarda ışığın yasak banda sahip olduğunun tespit edilmesi, ışığın yaptığı hareketin kontrol edilmesinde bir çığır açmıştır. “Fotonlar“ (ışık kuantaları) hem kendi kendileriyle etkileşmemekte hem de “elektronlara” nisbeten yüzlerce kat daha yüksek hızlara sahip olmaktadırlar. Bu yüzden, tüm optik devrelerin, “elektronik” devrelere göre daha hızlı çalışacağından, çok yakın gelecekte “elektronik” çağının yerini “fotonik” çağının alması beklenmektedir.
“Fotonik” kristaller, dielektrik yada metalik malzemelerin, üç boyutta da periyodik olarak düzenlenmesiyle elde edilir. Bünyesinde farklı dalga boylarını bulunduran bir ışık demeti, “fotonik”kristaller üzerine yansıtıldığında, belirli dalga boyu aralığındaki ışık, kristal içerisine girememekte ve“fotonik” kristalin yüzeyinden olduğu gibi geri yansımaktadır. Aynı zamanda, kızıl ötesi ışığın“fotonik” kristal fiberlerin içinde tutularak ilerlemesinin sağlanmasıyla, kanserli dokuların vücut dolaşım sisteminde lazerle yakılarak yok edilmesinden, fiber tabanlı lazerlere kadar onlarca yeni uygulama sahaları açılmıştır. Nano “fotonik” yapılarda genellikle ışığın yaptığı hareketlerin kontrol edilebilmesi ve ışığın özelliklerinin değiştirilebilmesi bilimsel ve teknolojik olarak birçok uygulamanın önünü açmıştır.
